De mensenrechten en hun beschermers

Ieder mens is in principe een mensenrechten beschermer, eenvoudigweg omdat die
mens is.
De mensenrechten zijn niet af te nemen, noch onderhandelbaar.
De mensenrechten zijn op schrift gezet om  het aangeboren gedrag van de mens te
beschermen en om het steeds weer terugkerend machtsmisbruik te voorkomen en uit te
schakelen.
Machtsmisbruik is onder dwang aangeleerd gedrag en dit gedrag is zeer destructief voor
de misbruiker, anderen en de natuur.
ONS ALLER AANGEBOREN GEDRAG
Alle mensenrechten zijn immers gestoeld op het aangeboren gedrag, v v de aangeboren
goedheid, van de mens.
Ons aangeboren gedrag is het enige gedrag wat het mogelijk maakt een verantwoord
leven met onszelf, de ander en de natuur te leven.
Ieder mens ervaart de aangeboren goedheid, die zich uit middels de intuïtie, op precies
dezelfde wijze.
De intuïtie is de bewaker van het eerlijk gebruik van je eigen krachten, je gevoelskracht
en je denkkracht, die in samenwerking met elkaar ALLEEN gebruikt dienen te worden
voor welzijn.
De intuïtie vormt het geweten en zorgt voor het bewaken van het gewetensvol handelen.
Wordt dit aangeboren gedrag verstoord, dat gebeurt altijd onder dwang, ontstaat er
machtsmisbruik en dientengevolge onstaat gewetenloos handelen.
EEN SAMENLEVING WAAR DE MENSENRECHTEN CENTRAAL STAAN  
Ieder mens heeft het recht te zijn en te blijven wie die is. Dat geld natuurlijk en met name
ook voor onze liefdevolle kinderen.
Het is een mensenrecht dat iedereen recht heeft op gelijke behandeling.
Ieder mens heeft recht op een vrije meningsuiting en die mening te uiten.
Het is verboden om mensen geestelijke of lichamelijke pijn toe te brengen. Daaronder
valt marteling en indoctrinatie.
Het is verboden een mens als schild / voorwerp te gebruiken om een ander mens te
beschermen.
Iedereen wordt geacht onschuldig te zijn totdat het tegendeel bewezen is.
Het overschrijden door een mens van de vastgelegde normen, die gebaseerd zijn op de
mensenrechten, word bepaalt door een onafhankelijke daarvoor aangewezen macht.
DE GEMANDATEERDE MACHT
Die macht wordt onder voorwaarden van het naleven van de mensenrechten
gemandateerd.
De handelingen van die machthebber moeten daaraan altijd getoetst worden aan de
mensenrechten.
M a w een waarheid die niet gestoeld is op eerlijkheid heeft geen waarde en kan en mag
niet leidend worden voor een veroordeling.
Een mens kan pas schuldig bevonden worden als op basis van feiten, op basis van hoor
en wederhoor, eerlijk omgegaan wordt met die machthebbende die aangewezen is om te
mogen oordelen en veroordelen.

In een samenleving waar de mensenrechten leidend zijn, is het eerlijk beoordelen en
toepassen van recht vanzelfsprekend.
Deze rechtsprekende macht heeft tevens als cruciale taak machtsmisbruik actief te
voorkomen en aan te pakken.
Gebeurt dat niet, dan is onomstotelijk te constateren dat het narratief in die samenleving
machtsmisbruik is.
ZIN VAN BESTRAFFING
Het opleggen van straffen moet altijd tot doel hebben de bestrafte te helpen het
geconstateerde afwijkende gedrag aan te corrigeren.
Opsluiting zal altijd inhouden dat de gestrafte om die reden bewustzijn therapie dient te
volgen.
NOODGEVAL
Directe hulp kan gegeven worden door opsluiting als de bestrafte een gevaar voor
zichzelf en voor de samenleving.
EEN SAMENLEVING WAAR MACHTSMISBRUIK HET NARRATIEF IS
Als het machtsmisbruik het narratief is, worden mensenrechten alleen maar gehonoreerd
als het de machthebbers dient.
Indien mensenrechten verdedigers verdacht worden van het schenden van de richtlijnen,
regelingen, wetten die het machtsmisbruik dienen, ongeacht hoe ze tot stand gekomen
zijn, is een beoordeling door de aangewezen oordelende macht ook op machtsmisbruik
gestoeld.
Dan zal hun ‘ waarheidsvinding ‘ niet gestoeld zijn op eerlijkheid.
Mensenrechten beschermers worden dan alleen gevrijwaard als het vergrijp het
heersende narratief dient.
Een verdediging zal nog steeds gestoeld zijn op de mensenrechten.
Vervolgens bestaat de verdediging uit het analyseren van het narratief van het
machtsmisbruik en de gevolgen daarvan.
Immers een verdediging die gestoeld is aan het meedoen / volgen van datgene dat
Machtsmisbruikers aan procedures en gedragsregels opgelegd heeft, heeft geen enkele
zin.
Alleen mede Machtsmisbruikers komen op die manier vrij.
Sterker nog dan is de mate van macht bepalend voor de zwaarte van de veroordeling.
M a w des te meer macht des te lichter de straf wordt.
Met als reden dat een rechtsverhandeling c q veroordeling de macht positie aan tast van
de terecht staande mens en dat op zich wordt dan al als straf gezien.
Dit terwijl Machtsmisbruikers juist hun macht kunnen misbruiken VANWEGE hun macht
positie.
Natuurlijk totaal onte – recht.
Ze zouden derhalve eerder zwaarder gestraft dienen te worden.
BLOOTLEGGEN MACHTSMISBRUIK
Een ander voordeel van de voorgestelde verdediging, is dat inzichtelijk wordt hetgeen er
gebeurt in zo een rechtszitting, dat dat gedrag blootgelegd wordt.
Het is vervolgens van belang dit te beschrijven en te publiceren.